Zomaar

Gewoon even een teken van leven.
Door de lockdown en de stay home order mogen wij nog steeds nergens heen, dus er gebeurt niet zoveel. Ook is het weer nog steeds om te janken, dus ook al kon het was het nog niet echt een optie.

Vorige week vrijdag heeft het hier bijvoorbeeld flink gestormd. En wat doen Judith en Wilco? Nou, die gaan alsnog hun rondje lopen aan het einde van de middag. Laten we zeggen dat het lekker rustig was op de trail (uitgestorven dus) en dat we lekker uitgewaaid zijn, haha. Er waren nog 2 bomen over het pad gevallen, waarvan 1 van formaat dat wij die wel aan de kant konden krijgen. De andere was wat aan de grote kant, dus die hebben we laten liggen. Erg aangenaam was de wandeling niet, want naast de aanwezigheid van de flinke wind viel er ook natte sneeuw/hagel. Dat was redelijk pijnlijk op de koude wangetjes.

Bij Terri ben ik inmiddels begonnen met het trainen van Lilah voor de wagen. Afgelopen donderdag hebben we voor het eerst de slee erachter gehangen (bakje, geen hollandse slee) met een baal hooi erin voor het gewicht. Toen Lilah na een paar passen braaf genoeg bleek is Terri bovenop de baal hooi gaan zitten. Lilah schrok even van het extra gewicht, maar na flink wat aanmoediging van mijn kant heeft ze haar rondje wel braaf afgemaakt, zelfs nog redelijk steil heuvelop.

Vandaag gingen we dat nog een keer proberen, alleen met een nieuw bit wat Terri ergens opgegraven had. Nou wat een dom idee was dat. Er was echt geen land met Lilah te bezeilen. Daar werd Terri chagrijnig van, daar werd Lilah nog gefrustreerder van en Terri nog chagrijniger. Erg handig allemaal, dus na een half rondje ben ik behoorlijk boos geworden en heb ik Lilah losgemaakt van de slee. Ik ben teruggelopen, heb het oude bit weer aan het hoofdstel gehangen, en heb de training zonder problemen afgemaakt. Wat een drama zeg. Don't fix what ain't broke.
Laten we zeggen dat je paardenmensen hebt en mensen met paarden. Terri valt in de laatste categorie.
Ik heb haar al vertelt dat als het iedere keer zo gaat, Lilah echt niet voor de wagen gaat komen. Want dan moet ze dood- en doodbraaf zijn en zelf een enorme bak vertrouwen hebben in jou en het werk dat van ze verwacht wordt. Dat ga je op deze manier gewoon niet bereiken.
Anyway, we zien wel hoever het komt. Ik had sowieso al geregeld dat Wilco me helpt zodra Lilah voor het eerst echt voor de wagen gaat, omdat ik Terri gewoon absoluut niet vertrouw. Maar goed, misschien gaan we dat stadium dus nooit halen. We gaan het meemaken.

Verder gebeurt hier dus vrij weinig. Ik doe af en toe wat boodschappen, maar ook dat is gehalveerd doordat ze steeds mensen aan blijven nemen, en omdat er veel klanten zijn die met het betere weer zelf de boodschappen weer gaan halen.
Verder heb ik het eerste deel van mijn boekhoudcursus gehaald met een score van 100%. Toch weer iets om trots op te zijn.

Daarnaast bakken en koken we van alles en nog wat. Vorige week bijvoorbeeld weer een lading gevulde koeken gebakken en afgelopen week brownies. Altijd beter dan de (veel te dure en niet te vreten zo zoete) koekjes uit de winkel.
Ook hebben we 3 weken HelloFresh geprobeerd. Met een goede aanbieding was dit prima de moeite waard om eens te gaan proberen. Een leuke manier om eens wat nieuwe recepten en technieken te proberen. Zie de foto voor een voorbeeld van het resultaat.

Aan het eind van komende week zou hier ook de lente terug moeten gaan keren en krijgen we weer temperaturen van 16-17 graden. Toch wel een stukje lekkerder dan die kou. Het is nu lente, dus laat dat lekkere weer dan ook maar doorzetten.

Groetjes!