Zomer en winter tegelijk

#only in Canada...

We hebben hier zomer en winter tegelijk.
We hebben een heel aantal hete dagen gehad, waar het zo drukkend en vochtig was dat je geen meter kon lopen zonder weer volledig doorweekt te zijn van het eigen lichaamsvocht genaamd zweet. De wasmachine heeft het druk gehad.
We hebben geen onweer gehad, al hadden we er wel op gehoopt. Men oh men wat was dat smerig!
De temperatuur liep op tot ver boven de 20 en is ook al een aantal keer boven de 30 geweest. Niet te doen, echt niet te doen. Dat was met die drukkende hitte.
Onze dagelijkse wandeling werd bijna een straf, haha! Maaaaaar, we hebben het braaf volgehouden. En, harde werkers worden beloond!

Vorige week liep ik een dag niet mee vanwege bepaalde redenen. En toen kwam Wilco een baby chipmunk tegen. Het beestje was behoorlijk mak en toonde wat zwakjes. Hierop heeft Wilco hem water gegeven vanuit zijn eigen waterfles. Die heeft een enorme dop waar hij water in gegoten heeft. Het beestje heeft daar dankbaar gebruik van gemaakt! Resultaat was een serie ont-zet-tend schattige foto's. Want wat is schattiger dan een chipmunk? Een baby chipmunk, en zeker als die zowat in je camera kruipt!
Heb ik weer, dat ik dat moet missen, maar goed. Je kunt niet alles hebben.

Verder hebben we genoten van de uitbundige bloesems die hier net zo snel verdwijnen als dat ze komen. Op de campus van Fleming College stonden kersenbomen gigantisch mooi in bloei, dat was echt prachtig om te zien en fantastisch lekker om te ruiken!

Waar is die winter dan? Nou, afgelopen vrijdag trok Wilco de gordijnen open en bleek dat het echt gigantisch aan het sneeuwen was buiten. Echt enorme vlokken met een flink tempo. Het is ook best even doorgegaan, wel een paar uur achter elkaar. Op een gegeven moment werden de grond, de auto's en de daken zelfs weer wit. En boy, het was koud vrijdag! De temperatuur is niet boven 6 graden geweest.

Bleef het dan zo koud? Nee hoor! Gisteren was het gewoon weer 17 graden en vandaag weer net boven de 20. Dat bevalt toch beter, haha!

Onze buren kregen vorige week een nieuwe auto hier voor de deur afgeleverd. Nou, dat was echt lachen. Ga er maar even voor zitten.
Wist je dat je een automaat kunt laten afslaan? Ik ook niet! De buurvrouw heeft bewezen dat het kan.
De eerste rit na afleveren kroop mevrouw achter het stuur, meneer ging op de bijrijdersplaats. Om de oprit af te komen moeten ze met een S-bochtje achteruit. Tot onze grote verbazing reed ze echter strak achteruit de oprit af. De stoepranden zijn hier erg hoog dus het 'afrijden' gaf een leuke klap waarop de auto dus afsloeg. Tot haar geluk bleef ze met de voorwielen op de stoeprand, want als ze daarmee ook eraf was geknald had ze gelijk de voorbumper eraf gesloopt. Ze reed vooruit, corrigeerde en nog eens achteruit. Het ging al beter, ze maakte een bochtje waardoor nu maar 1 kant van de stoeprand af knalde.
Maar goed. Ze gingen hun rondje rijden.
Een paar minuten later kwamen ze terug. Wilco stond bij het raam de auto te bekijken toen ze uitgestapt waren en weer naar binnen verdwenen waren. Guess what.
Er zat nu al een kras op de voorbumper.
Tot zover de nieuwe auto.
Nu hebben we dus als grap dat iedere keer als ze de auto pakken, wij ons afvragen hoeveel krassen ze er deze keer bij gaan maken. Want er zijn oprecht al een paar krassen bijgekomen na die eerste geweldige testrit. Goed staaltje rijkunst, haha!

Vandaag was ik weer bij Terri. Ik heb het werken met Lilah voor de wagen maar opgegeven, want met de ongeduldigheid van Terri gaat dat toch niks worden. Dus rijd ik inmiddels weer gewoon op haar. Vandaag was Terri op afstand aan het kijken en zag ze dat Lilah weer lekker aan het meppen was. Op een gegeven moment riep ze dat ik haar maar eens in galop moest zetten, dus dat deed ik dan maar. Ik roep nog terug, ik wil wel maar ik weet niet of Lilah dat wil. Maar goed, mijn wil is wet dus 1 hand in de manen (om vast te houden, ik wist dat het vast niet vloeiend zou gaan) en hop hop hop, Lilah in galop. Nou, dat was echt hilarisch. Het zag eruit als een soort hobbelpaard, en zo voelde het ook. Ze probeerde me eraf te bokken, maar kwam dan dus eerst van voren omhoog en dan van achteren, wat er dus uitzag als de beweging van een hobbelpaard, maar dan in z'n vooruit. Men, zowel Terri en ik lagen echt helemaal dubbel. Het zag er niet uit en het voelde ook heel bijzonder. Na nog een keer proberen deed ze wel normaal en crossten we gewoon lekker het land door. Wat een maf beest is het ook.

Toen ik daarna bij Terri op het terras zat, kwamen er hummingbirds, kolibries bij! Ze heeft direct naast haar terras een kolibrie-voerstation en daar wordt flink gebruik van gemaakt. Ik heb geprobeerd een soort van foto te maken maar die beestjes zijn zo klein en beweeglijk dat dat niet meevalt. Maar goed, als er de titel Humming bird bij de foto staat moet je maar van mij aannemen dat die ergens in de foto wel te vinden is ;)

We gaan weer lekker door met het zomerse weer, komende week langzaamaan weer door naar de 30 graden.

Geniet ervan, groetjes!