Niks lekkerder dan zomer

En dat is toch zo?
Nou, niet helemaal. Komen we zo op terug.

De afgelopen weken hebben we constant heet weer gehad. Het is niet meer onder de 20 graden geweest. Sterker nog, het zat meestal dichter tegen de 30, en vorig weekend zaten we ook daar al overheen. Op de zondag was het zelfs 32 graden, met een gevoel van 40.

En op die bewuste zondag was ook Wilco jarig. Voor de gelegenheid gingen we weer uit eten, bij Terri en Scott haha. Want vanwege de lockdown was er verder niks open en Scott was inmiddels ook weer thuis. En het was alweer een maand of 2 geleden dat we geweest waren, dus Terri vond het wel weer tijd. Daar zeggen we geen nee tegen uiteraard! Terri was op de hoogte van het feit dat Wilco jarig was, dus die heeft stiekem wat geregeld. Omdat het zulk heet weer was, heeft ze in plaats van een gewone taart, een ijstaart gehaald. En niet zomaar 1. Hier heb je de Dairy Queen, dat is een soort fastfood zaak die gespecialiseerd is in ijs. Softijs met name. Dus een ijstaart bij Dairy Queen bestaat uit een formaat gewone taart, maar dan volledig uit ijs gemaakt. En als extraatje had Terry de tekst "Happy Birthday Wilco" erop laten zetten.

Resultaat te zien hier beneden op de foto. Ze zei nog dat ze bloednerveus was dat ze Wilco's naam niet goed zouden spellen, omdat ze niet naar binnen mocht en het dus van buiten moest aangeven. Maar gelukkig is het goed gegaan! De taart smaakte echt gigantisch goed, maar men wat vult dat. Er zat ook een soort Oreo cookie laagje in, dat was echt zalig. Heel erg leuk dat Terri dit zo voor Wilco geregeld heeft!

Links van Wilco stond het kolibrie-voerstation, dus hij kon er deze keer ook mooi van genieten. Hij heeft nu ook een fotootje kunnen maken waarbij het beestje iets beter te zien is dan op mijn foto van de vorige keer. Dus wederom, zie hieronder voor het resultaat!
De paarden hebben rust gehad, met dat soort hitte ga ik niet rijden. Wel heb ik ze allemaal even een aai gedaan, ook Campanera die met dit weer niet zo hard wegliep als normaal, haha. Oh, en vlak voor we weggingen, verscheen er nog een grote bok (hert) onderaan in het weiland. Die ging daar rustig in het hoge gras liggen. Prachtig om te zien! Volgens Terri zat die er de laatste tijd al vaker. Blijkbaar een fijn plekje om te overnachten, haha.

Aan onze dagelijkse wandelingen van 5 km is inmiddels toch wel een soort van einde gekomen. De hoeveelheid muggen is echt niet grappig meer. Die zijn hier 2x zo groot als in Nederland, en op elk moment van de dag actief, maakt niet uit wat voor weer het is. Gisteren gingen we het nog een keer proberen, maar serieus als je bij de eerste bomen bent, komen ze echt in 1x met z'n allen tegelijk bovenop je. Net of ze "wacht, wacht, AANVALLUUUUUHHHHH!!!!!" doen ofzo. Echt belachelijk. We waren serieus 50 meter na het veld hierachter en hadden beide al zeker 10 stuks doodgemept en waren ook gelijk een heel aantal bulten rijker. Om deze reden lopen we tegenwoordig wat vaker naar de supermarkt, omdat je op dat stuk geen muggen hebt. Geen bos is geen muggen, en naar de supermarkt is door de bebouwde kom. Verder zitten we dagelijks op een heuvel middenin het veld hierachter naar de wolken te kijken, of andere zaken die zich in de lucht afspelen (roofvogels, vliegtuigjes, Monarch vlinders, etc). En pet vergeten is dom, bleek toen ik een knalrood voorhoofd had toen ik hem 1x vergeten was. Op het veld zijn zelden muggen te vinden, dus dat is gelukkig nog erg goed vertoeven.

Nog wat Canadees gemak: ik heb de verse kruiden uit huis gehaald en buiten in de tuin gezet. Niet ver lopen, want wat is het voordeel van een basement? Dat als je het raam opendoet, je op ooghoogte staat met de tuin! Dus ik heb heel rustig, staand op mijn stoel, vanuit huis de peterselie en rozemarijn buiten in de tuin geplant. Nu hoef ik niet meer dagelijks water te geven en ik kan nog steeds heel makkelijk bij mijn verse kruiden, haha!

Dat was hem wel weer voor vandaag.
Groetjes en tot de volgende!